De vakantie in Griekenland is voorbij. Een bus haalt de reizigers op bij hun hotels (een service van Pauschalreisen) en brengt ons naar het vliegveld. Een bruingebrande toerist stapt in, steekt zijn hand op en roept: Moin! Die vliegt zeker terug naar Hamburg…
Mooie dag
Moin! Deze informele groet komt uit Noord-Duitsland en is typisch voor steden als Hamburg, Bremen en Oldenburg. Je hoort Moin ook geregeld in Berlijn en de groet dringt zelfs door tot het zuiden van Duitsland. Het is dus populair om Moin te zeggen. Dat doet me denken aan het Nederlandse Mogge in plaats van ‘Goedemorgen’. Het lijkt inderdaad logisch om aan te nemen dat Moin een verbastering is van (Guten) Morgen – maar of dat werkelijk de oorsprong is, daar bestaat twijfel over. Er wordt ook wel eens beweerd dat Moin verwant is met het (Oost-)Friese mooi: het is dan een verkorte vorm van moien Dag (Wikipedia). Moin wordt trouwens graag verdubbeld: Moin moin! Vooral in Noord-Duitsland is dat heel gewoon. Verder bestaan er nog afgeleide vormen, zoals Moinsen, dat vooral door jongeren gebruikt wordt (zie Wikipedia).
Mahlzeit!
In Griekenland viel al haast de avond toen de man ons en de andere busreizigers zijn Moin! toeriep. Voor mensen uit Noord-Duitsland is daar niets vreemds aan: ze gebruiken Moin op elk moment van de dag. Het is dus zoiets als Hallo. En ook een beetje vergelijkbaar met Mahlzeit! – nog zo’n populaire, informele groet, waar ik al eens over schreef. Mahlzeit is net zo weinig verbonden met maaltijden als Moin met de morgen.
Moin is echter niet zo typisch Duits als je zou verwachten. De groet schijnt ook in Deens Jutland en het noordoosten van Nederland voor te komen – en komt historisch misschien zelfs daarvandaan. Was ik te haastig met mijn conclusie, en was het geen Hamburger die ons in de Griekse bus vergezelde, maar een Achterhoeker?
Typisch Duits 
“Moin” sagt man vor allem auch in Ostfriesland. Das doppelte “moin, moin” eher in Schleswig-Holstein. Und was noch viel wichtiger ist: “moin” wurde inzwischen in den Duden aufgenommen!
Ik ben in Noord-Duitsland opgegroied en de groet ‘moin’ hoort gewoon bij het dagelijkse leven 🙂 De verdubbeling ‘moin moin’ is trouwens de antwoord op die groet.
Bij ons in het Noordoosten is moie (uitspraak moi-ju) en amoi een hele normale groet. In Duitsland dus ook…Luxemburg ook trouwens…Saksische oorsprong wellicht?
In Groningen ofwel Delfzijl is moi de groet als je elkaar ziet. Bij het afscheid nemen wordt ”moi- eh’ gebruikt.
Bouke
Geboren en getogen in Berlijn was “Moin” de gewone begroeting op week naar School. Het was gewoon koort voor “juten Morjen” (zoals de Berlijner zegt). Toen ik naar Bremen verhuisde was het toch echter vreemd het “Moin” de heele dag te kunnen horen, Maar jaaren later ben ik het ook altijd gebruiken. Zelfs als ik op bezoek in mijn oude Heimat ben. Maar dat realizeer ik pas als mijn tegenover een beetje verbaast kijkt …