Als je voor de Duitse vestiging van een Amerikaans bedrijf werkt, kun je het geluk (Glück) hebben om een heel bijzondere internationale avond mee te maken …
Categorie archief: Familie
La deutsche vita: Gardinenstange
Sinds kort ligt De waarheid over Ikea op mijn nachtkastje uit de gelijknamige winkel. Ik lees elke avond een paar Zweedse bladzijden, maar het kriebelt vooral om zelf op onderzoek uit te gaan…
La deutsche vita: Klassentreffen
Ik reis een lang weekend met de trein naar België. Er staan onder meer een bezoekje aan mijn ouders en een Klassentreffen op het programma: een reünietje met wat oude klasgenoten van de middelbare school…
Gaumenschmaus
Ik zat met mijn Nederlandse ouders in een gezellig restaurant in een stadje in de buurt van Hannover. Op de menukaart stonden rustieke vleesgerechten als schnitzel en Eisbein. Mijn vader wilde eigenlijk de Gaumenschmaus bestellen…
Wonneproppen
“So sieht er aus, der Wonneproppen“, schreef vriendin V. bij Whatsapp. Goed dat ze meteen een foto meestuurde, want anders had ik niet geweten wat ze bedoelde…
Ach so!
Ach so! Dat is het equivalent van: ‘o, zit dat zo’. Het is een Duits tussenwerpsel waarmee je uitdrukt dat je iets begrepen hebt. Mijn kwartje/frank/euro is pas gevallen toen mijn Nederlandse nichtjes in Berlijn op bezoek waren…
Familienplanung
Ik maakte me zorgen over pijn in mijn rechterbeen. Daarom ging ik in het verre Spandau naar een specialist met de vraag of ik dringend geopereerd moest worden. De arts, een vrouw van mijn leeftijd, onderzocht mijn been met Duitse grondigheid. Voordat ze antwoord gaf, vroeg ze op ernstige toon: “Wie sieht es mit Ihrer Familienplanung aus?”
Kita
Ik werkte nog niet zo lang in Berlijn en we zaten met een paar collega’s te vergaderen. “Ich muss leider los,” zei collega B. rond 16:00 uur. Ze moest dringend vertrekken want ze moest haar zoontje bij Nikita ophalen. Ik begon gelijk de oude hit van Elton John te neuriën. En ik vroeg me af: is die Nikita een man of een vrouw?
Duzen oder siezen?
Ik herinner me een anekdote van een Nederlandse collega. Hij was als twintiger net verhuisd naar Berlijn en de verhuurster legde hem de laatste details uit in zijn nieuwe woning. Ze hadden intussen een prettig contact en dus deed ze een voorstel: “Wollen wir uns duzen?”. Waarop de Hollander, een beetje geschrokken, in zijn beste Duits repliceerde: “Sorry, ich bin schon geduscht!”.
Typisch Duits 