Collega C. is nog steeds snipverkouden. Misschien is het door de rit met de Fiat cabrio op die koude dag in mei wel erger geworden. ‘You sound like Barry White’, grinnikt collega F. Gelukkig kan C. er ook om lachen. Ze loopt proestend en blaffend door de gangen van het gebouw. Je hoort haar van ver aankomen…
Collega M., een kordate Braziliaanse, hoort het gehoest en weet raad: ‘Zwiebel in a sock!’ Ze legt het huismiddeltje in geuren (jakkes) en kleuren uit en verzekert haar dat het echt helpt. C. aarzelt – ‘ehh… are you serious?’ Een andere collega valt M. bij, dat ze ook al ooit iets heeft gehoord van een ui naast je bed bij verkoudheden.
De volgende ochtend hoor ik M. vol verwachting vragen: ‘So did you put Zwiebel in your sock?’ Tegenvaller, want C. antwoordt dat ze het vergeten is. Om even later eerlijk toe te voegen: ‘Well, maybe I just didn’t want to.’
’s Middags hebben we het erover dat we na de lunch op kantoor best wel onze tanden zouden willen poetsen. M. weet een goed alternatief: ‘You know, if you rub banana peel on your teeth…’ We hebben een fruitmand op kantoor, maar wie zou ooit op het idee komen om zijn gebit met een bananenschil in te wrijven? Dan nog liever een ui in je sok…
PS
La deutsche vita is een reeks blogartikelen over mijn dagelijks leven, zonder taalkundige inslag, maar er komen ook wel weer traditionele Typisch Duits-artikelen!
Typisch Duits 