WG

Toen ik naar Berlijn zou verhuizen, adviseerde mijn toekomstige baas: “Ga naar een WG. Dat is goedkoop en dan leer je snel mensen kennen.” Toen ik ontdekte dat WG de afkorting is voor Wohngemeinschaft, klonk dat eng: ik dacht aan hippieachtige toestanden en Zweedse films met een horde krankzinnige mensen onder één dak…

Op kot

Mijn baas wilde me natuurlijk niet naar een rare commune sturen. De Wohngemeinschaft of WG is in Duitsland dé typische woonvorm voor studenten, te vergelijken met het kot in België of het Nederlandse studentenhuis. Volgens dit concept woont een aantal studenten samen in een appartement of huis met een keuken en badkamer (en eventueel andere ruimtes) voor gemeenschappelijk gebruik. Daarnaast heeft ieder zijn eigen kamer(tje) om in te slapen en te studeren. Doordat je de huur met anderen deelt, is de WG goedkoper dan een 1-Zimmer-Wohnung en je hebt wat meer vrijheid en individualiteit dan in een groter Wohnheim. Bij je ouders blijven wonen – wat tijdens mijn studententijd in Antwerpen ook populair was – is in Duitsland meestal geen optie, alleen al door de grote afstanden (bij Mutti und Vati in München overnachten en overdag in Berlijn college volgen is nu eenmaal niet realistisch).

Putzplan

Omdat ik per slot van rekening geen student meer was, en in Antwerpen al een eigen appartementje had gehad, wilde ik in Berlijn ook weer alleen wonen. Toen ik kort na mijn verhuizing ’s avonds alleen op de bank zat, in een nieuwe woning in een nieuwe stad in een nieuw land, kon ik het advies van mijn baas beter begrijpen. In een WG zijn er steeds andere bewoners waar je mee kunt praten, lachen, koken, eten, uitgaan en wat al niet meer. Met Duitse medebewoners kun je bovendien je talenkennis snel verbeteren. Toch hield ik steeds de nadelen van zo’n WG voor ogen. Luidruchtige feestjes van je buren als jij de volgende dag een deadline hebt… Uitpuilende vuilniszakken, stapels vuile borden, haren in de douche omdat niemand zich aan het Putzplan houdt… Ook dát hoort bij een WG.

Binnenkort beginnen de colleges in Berlijn en de laatste studenten zijn druk op zoek naar een WG. Lastig, want ze krijgen steeds meer concurrentie van andere bevolkingsgroepen die deze handige woonvorm ontdekken. Creatievelingen die krap bij kas zitten, inspireren elkaar gezellig in hun Künstler-WG. In de Senioren-WG houden bejaarde bewoners elkaar gezelschap en besparen gelijk op de huurprijs. Ideaal, toch? Misschien zoek ik op mijn 75ste ook wel een WG. Maar voorlopig even niet.

Advertentie